Een verschil maken
Hoe graag je het ook zou willen, je kunt niet alle problemen van de wereld in één klap oplossen.
Balen, toch?
Elke dag worden we overspoeld met vreselijk nieuws: verwoesting van het milieu, de vreselijke omstandigheden waarmee immigranten worden geconfronteerd, armoede, dakloosheid, raciale verschillen en nog veel meer. Het goede is dat er redenen zijn om moed te putten.
Over de hele wereld, en zelfs hier in Minneapolis, zijn er individuen en organisaties die werken aan een betere plek. Sommige liefdadigheidsinstellingen werken met kleine, krappe budgetten en kunnen toch een enorme impact hebben op de problemen waarmee ze worden geconfronteerd.
Hier zijn een paar van de groepen die de problemen van de wereld stap voor stap oplossen.
Eén boerderijdier per keer, Spring Farm is op een missie om een einde te maken aan dierenmishandeling. Het werd in 2016 opgericht door veganistische dierenvriend Robin Johnson, die ook vrijwilligerswerk doet bij Underdog Rescue en Animal Folks en naast zijn bestuursfunctie bij Pause for Paws ook de non-profitorganisatie Save Minnesota Moose oprichtte.
Bij Spring Farm ligt de focus op boerderijdieren die mishandeld of verwaarloosd zijn. Er is Jack Penny, een varken dat door een bonenveld in Iowa rent, en Marge, een ander varken dat van een transportwagen viel en haar kaak brak. Frankie, Raisin en Martha - allemaal Toggenburg-geiten - zouden worden geslacht voor hun vlees voordat een interventie hen zou redden. De boerderij heeft ook eenden, kippen, koeien, schapen en een hele knappe kalkoen.
Spring Farm is open voor bezoekers tijdens de warmere maanden en heeft vaak speciale evenementen, zodat donateurs en vrienden de dieren kunnen leren kennen. Ze hebben yoga-evenementen, pop-ups met veganistische donuts, wijnproeverijen en meer georganiseerd.
Om het werk van de boerderij te ondersteunen kunt u een bepaald dier sponsoren of een eenmalige of maandelijkse gift geven. Of je kunt vrijwilligerswerk doen op de boerderij, wat een geweldige manier is om de dieren te leren kennen.
Niemand zou honger hoeven te lijden alleen maar omdat ze arm zijn. Al bijna 50 jaar bedient Joyce Uptown Foodshelf mensen in het zuidwesten van Minneapolis en daarbuiten die een beetje hulp nodig hebben met boodschappen.
In 2017 bediende de non-profitorganisatie ongeveer 11,000 mensen, van wie een derde jonger was dan 17 jaar, volgens de GiveMN.org-pagina van de organisatie. Dat kwam neer op 200,000 pond voedsel, waarbij elke deelnemer drie dagen lang ingrediënten kreeg voor gezonde en voedzame maaltijden.
Gerund door een kleine staf en vrijwilligers die afkomstig zijn van geloofsgroepen, bedrijven, lokale non-profitorganisaties en de gemeenschap, verdeelt het voedselschap boodschappen die met korting zijn gekocht bij de voedselbanken The Food Group en Second Harvest Heartland. Omdat Joyce voedsel met korting kan kopen, betekent dit dat donatiedollars een stuk verder kunnen gaan, waarbij één dollar kan worden uitgerekt tot twee of drie maaltijden.
De economie doet het op dit moment misschien best goed, maar omdat de huisvestingskosten in Minneapolis zo hoog zijn, vallen mensen nog steeds tussen wal en schip, zelfs als ze momenteel werken. Doneren aan uw lokale voedselplank - of vrijwilligerswerk doen - is een geweldige manier om mensen te helpen met een van de basisbehoeften van het leven.
Stijgende huurprijzen maken het moeilijk voor kunstorganisaties, die vaak veel ruimte nodig hebben voor weinig geld. Dit geldt vooral voor podia, waar je ruimte nodig hebt voor een podium, backstage, licht en publiek.
Het Phoenix Theatre, gevestigd in de voormalige Brave New Workshop-ruimte nabij 26th & Hennepin, biedt een intieme speelruimte in Lowry Hill East, ook wel bekend als The Wedge. Het wordt gerund door Arts' Nest, een kleine non-profitorganisatie die het geven van voorstellingen toegankelijk maakt voor kleinere, minder gevestigde theatergroepen.
Arts' Nest biedt een betaalbare ruimte voor kleine theater- en performancegroepen te huur voor voorstellingen en repetities. Via het Fledgling-programma koestert Arts' Next opkomende toneelschrijvers, regisseurs, dansers, muzikanten, cabaretiers en andere mensen met grote dromen en beperkte budgetten door goedkope tot gratis ruimte te bieden voor repetities en optredens, kassabeheer en introducties voor technische ontwerpers en productiepersoneel.
Arts' Nest heeft ook een educatief programma met lessen voor producers, technische artiesten en artiesten. De kantoren tonen lokale kunst in hun lobbygalerij, waar kunstenaars drie maanden worden tentoongesteld tegen een minimale commissie voor de organisatie.
Al met al is het een geweldige plek voor artiesten om te ontdekken, te leren, materiaal uit te proberen en te groeien.
Als je een fan bent van het recyclingprogramma voor biologische producten van Minneapolis, dan heb je dat te danken aan Minneapolis Climate Action.
De organisatie, voorheen Linden Hills Power and Light geheten, leidde ongeveer tien jaar geleden de inzameling van voedselresten en niet-recyclebare papierproducten om compost voor aarde te maken in de wijk Linden Hills. De organisatie werkte ook samen met Minneapolis Public Schools om biologische recycling naar lunchrooms op scholen te brengen en, nu het organische recyclingprogramma stadsbreed is, werkt ze aan uitbreiding van de deelname.
Linden Hills Power and Light is opgericht door wijlen Wild Rumpus boekhandel eigenaar Tom Braun, die in oktober overleed. Braun ging naar een lezing van zijn vriend Will Steger, een poolreiziger en activist, over klimaatverandering, en die ervaring was de kern die resulteerde in het werk van LHP&L. De organisatie veranderde onlangs haar naam in Minneapolis Climate Action toen duidelijk werd dat hun werk verder ging dan slechts één wijk.
Naast voortdurende outreach rond het recyclen van organische stoffen, promoot de organisatie ook het hergebruik van tassen door naaibijen te houden. Vrijwilligers maken herbruikbare "Boomerang-tassen" van gebruikte stof en verdelen deze in de gemeenschap als een middel om plastic tassen voor eenmalig gebruik te verminderen.
De organisatie werkt ook samen met partners om zonne-energie voor de gemeenschap te promoten, een manier om samen zonne-energie aan te boren zonder eigen zonnepanelen te hoeven kopen.
Gevangenisboekenproject voor vrouwen
Van de 2 miljoen mensen die in Amerikaanse gevangenissen zitten – verreweg meer dan enig ander land – zijn er ongeveer 200,000 vrouw. Helaas zijn veel van deze faciliteiten niet toegerust om specifiek in de behoeften van deze vrouwen te voorzien, inclusief alles van producten voor vrouwelijke hygiëne tot hulpmiddelen voor het overleven van seksueel of fysiek trauma, waar volgens sommige rapporten meer dan 85 procent van hen mee te maken heeft.
Sinds 1994 werkt het Women's Prison Book Project aan boeken voor vrouwen in de gevangenis. Die boeken bevatten vaak bronnen die zijn toegespitst op hun specifieke behoeften, waaronder informatie over gezinnen, kinderen, zelfhulp, de gezondheid van vrouwen en rechtsbijstand. Het verstrekken van boeken is ook gewoon menswaardig. Fictie en boeken over politiek, geschiedenis en wetenschap geven allemaal respijt, onderwijs en verrijking aan de vrouwen die hun straf uitzitten, meestal mensen van kleur en inheems.
WPBP wordt uitgevoerd onder de fiscale sponsoring van Boneshaker-boeken en is een door vrijwilligers aangestuurd project met veel hart. Ze accepteren boek- en contante donaties, maar contante donaties zijn vooral belangrijk vanwege de verzendkosten.
Vrijwilligers kunnen helpen bij WPBP of het zusterprogramma, het Midwest Trans Prisoner Penpal Project, dat vrijwilligers koppelt aan een trans-penvriend in de gevangenis.
De filosofie achter TC Food Justice is simpel: neem voedsel dat weggegooid gaat worden maar nog steeds goed is en geef het in de handen van mensen die zich anders geen verse opties kunnen veroorloven.
De kern van het werk van de organisatie is hun voedselreddingsprogramma. TC Food Justice zamelt overtollige producten en andere bederfelijke artikelen in bij samenwerkende bedrijven en coöperaties en verdeelt deze onder organisaties voor hongerbestrijding in een regulier bedrijf.
Vrijwilligers verzamelen, sorteren en bezorgen verse groenten en fruit per fiets of auto, met als doel een snelle doorlooptijd zodat de ontvangers het meest verse voedsel krijgen. Door dit werk te doen, realiseert TC Food Justice twee doelen: voedselverspilling verminderen, het grootste bestanddeel van stortplaatsen en een bron van broeikasgassen in de atmosfeer, en er tegelijkertijd voor zorgen dat gezond vers voedsel niet alleen voor rijke mensen is.
Enkele van de partnerbedrijven zijn onder meer Breadsmith op Grand Avenue, Panera Bread, Phenli Thao Farm en tal van coöperaties (Eastside, Hampden Park, Lakewinds en Seward), evenals de boerenmarkten van Kingfield en Nokomis. Het eten gaat vervolgens naar serviceorganisaties en voedselrekken rond de Twin Cities. Eén ontvanger is Aliveness Project, dat boodschappen bezorgt aan mensen met hiv/aids en andere chronische ziekten.
Small Sums helpt mensen die dakloos zijn geworden weer op de been te komen door ze dingen te geven die ze nodig hebben voor een nieuwe baan.
Als er voor een baan bijvoorbeeld een bepaald soort uniform nodig is, kan Small Sums helpen in de kosten. Als iemand een bepaald type broek of schoenen nodig heeft, zorgt Small Sums ervoor dat die behoefte niet de belemmering vormt voor iemands eerste werkdag.
De organisatie levert ook apparatuur en gereedschap - vooral handig voor mensen met een achtergrond in het vak die niet langer over het gereedschap beschikken dat ze nodig hebben om aan het werk te komen.
Small Sums biedt ook buspassen aan, omdat transportkosten een andere potentiële belemmering vormen voor werkgelegenheid. Ze helpen bij het dekken van licentietestkosten en verlengingskosten. Een beetje extra ondersteuning kan de klanten van Small Sums boven het minimumloon brengen.
Small Sums ondersteunt ook particulieren op weg naar een eigen bedrijf. Degenen die via een aanmeldingsproces zijn geselecteerd, krijgen les voor een 12 weken durend trainingsprogramma voor ondernemers in het Neighborhood Development Center. Zij komen dan ook in aanmerking voor hulp bij opstartkosten.
Berichten over asielzoekers die aan de Amerikaans-Mexicaanse grens met traangas zijn besproeid, illustreren de gevaarlijke situatie waarin immigrantengemeenschappen zich bevinden terwijl ze proberen de Verenigde Staten te bereiken voor een beter leven. Ze zijn vaak op de vlucht voor het geweld in hun thuisland, maar krijgen in dit land niet echt een warm welkom en worden vaak geconfronteerd met barre omstandigheden onderweg, door woestijnen en bergen.
Border Angels is een in San Diego gevestigde non-profitorganisatie die vrijwilligers naar de woestijn bij de grens brengt, waar ze water plaatsen voor immigranten die oversteken, evenals winterkleding en voedsel tijdens de koudere maanden van het jaar. Ze bieden ook outreach naar de in San Diego gevestigde immigrantengemeenschap, waaronder het verlenen van rechtsbijstand, outreach door dagwerkers, immigratieadvies en belangenbehartiging.
De organisatie stond in de nationale schijnwerpers toen de 'migrantenkaravaan' Tijuana bereikte, net over de grens met San Diego. Met opvangcentra vol met mannen, vrouwen en kinderen, heeft de non-profitorganisatie om hulp gevraagd om de dringende behoefte te ondersteunen.
Dingen verschuiven en veranderen voor zAmya Theatre Project, een theatergezelschap dat zich bezighoudt met problemen rond dakloosheid.
Niet langer een programma van St. Stephen's Human Services, waagt de groep zich nu in nieuwe richtingen, waaronder een aankomend project in de daklozenopvang Harbor Lights, mogelijk gemaakt door een samenwerking met het Made Here-programma van de Hennepin Theatre Trust. (Hun fiscale sponsor is ondertussen Propel.)
Samengesteld uit artiesten die zelf dakloosheid hebben ervaren, evenals andere professionele samenwerkende artiesten, maakt zAmya shows voor openbare ruimtes, vaak op plaatsen waar mensen die dakloosheid ervaren, aanwezig kunnen zijn. De laatste show van het gezelschap, uitgevoerd buiten de centrale bibliotheek van Minneapolis, was grappig, oprecht en vermakelijk en bracht de boodschap over van de inherente menselijkheid van mensen die dakloos zijn of zijn geweest.
Onder leiding van artistiek directeur Maren Ward combineert zAmya activisme, kunst en gemeenschapsvorming op een manier die de status quo van het doen van dingen op zijn kop zet, en het resultaat is een uitvoering die anders is dan wat iemand anders in de stad doet. Ze voorzien in een behoefte, maar op een manier die gevuld is met vreugde en plezier, waardoor zowel de deelnemende artiesten als het publiek licht krijgen.
Inheemse Amerikaanse organisaties en de stad hebben hard gewerkt aan het opzetten van een nieuw navigatiecentrum om tegemoet te komen aan de behoeften van degenen die in een groot daklozenkamp in de buurt van Franklin & Hiawatha wonen.
Groepen die ter plaatse werken, zijn onder meer Natives Against Heroin, Metropolitan Urban Indian Directors, de Native American Community Clinic en Livio, een mobiele zorgverlener die ook zal werken in het nieuwe navigatiecentrum, dat momenteel in aanbouw is op een nabijgelegen locatie.
Degenen die geïnteresseerd zijn om te helpen, kunnen ook doneren aan het Minnesota Indian Women's Resource Center, dat toezicht houdt op een discretionair fonds om te voorzien in de onmiddellijke behoeften van gezinnen die te maken hebben gehad met chronische dakloosheid of instabiele huisvesting. De gecoördineerde inspanning tussen organisaties en overheidsinstanties laat zien hoe dringend het is om het daklozenprobleem in de stad aan te pakken.
Julie en Matt Guidry begonnen Upstream Arts in 2006, nadat ze hadden opgemerkt hoeveel de kunst ten goede kwam aan hun zoon Caleb, die werd geboren met het Cornelia de Lange-syndroom, dat de fysieke en cognitieve ontwikkeling beïnvloedt. Matt Guidry, een professionele theaterprofessional en acteur, ontdekte dat zijn zoon positief reageerde op op kunst gebaseerde hulpmiddelen, met voordelen die zijn fysieke bewegingen, lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen beïnvloedden.
Sindsdien heeft de organisatie lessen, workshops en residenties gegeven in pre-K-12 scholen, overgangsprogramma's en centra voor gehandicapten, waarbij theatertechnieken werden gebruikt als een manier om sociale en communicatieve vaardigheden te ontwikkelen.
De organisatie werkt met kinderen en volwassenen die een scala aan handicaps ervaren, waaronder doof of slechthorend of visueel gehandicapt, non-verbaal en personen met de diagnose autisme, het syndroom van Down of andere ontwikkelings- of cognitieve handicaps. Ze geven ook trainingen om hun op kunst gebaseerde programmering en lesmethoden met andere docenten te delen.
Het werk van Upstream laat zien hoezeer de waarde van kunst verder gaat dan eenvoudig amusement. Kunst en creativiteit zijn bovenal middelen om te communiceren.
Het aanboren van dat unieke aspect van de podiumkunsten om de levenskwaliteit van mensen met een handicap te verbeteren, is echt iets speciaals dat onze steun verdient.
Minnesota Coalitie op Overheidsinformatie
Een vrije en open overheid begint met transparantie en daarom is de Minnesota Coalition on Government Information zo'n belangrijke organisatie. Het biedt onderwijs en ook belangenbehartiging rond overheidstransparantie, en zorgt ervoor dat de wetgevers en overheidsinstanties verantwoording afleggen aan het publiek.
Met een vrijwillig bestuur bestaande uit journalisten, advocaten, archivarissen en experts op het gebied van de vrijheid van informatie, werkt MNCOGI op een aantal manieren aan het transparanter maken van de overheid. Ze houden workshops waar ze mensen leren hoe ze informatieverzoeken kunnen indienen via FOIA en de Minnesota Data Practices Act. Ze getuigen ook voor de wetgevende macht van Minnesota over het informatiebeleid en zorgen ervoor dat de staatswetten transparantie op alle niveaus garanderen. Ze dienen opmerkingen in over specifieke aanvragen voor tijdelijke gegevensclassificaties en schrijven openbare commentaren over informatiebeleid en transparantiekwesties.
Klinkt een beetje droog? Welnu, het is tot op zekere hoogte aanwezig, en toch zo belangrijk. Als er geen organisaties zijn die druk uitoefenen op overheidsinstanties om transparant te blijven, eindigen we met vergaderingen achter gesloten deuren en besluiten die voor het publiek verborgen blijven.
